Spawanie metali nieżelaznych

Metale nieżelazne, zwane inaczej kolorowymi, znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle. Cechują się dobrym przewodnictwem cieplnym i połyskiem, toteż wytwarza się z nich różne elementy wykorzystywane między innymi w branży motoryzacyjnej czy hydraulice. Poniżej więcej informacji na temat temperatur topnienia poszczególnych metali nieżelaznych.

Klasyfikacja metali nieżelaznych ze względu na temperaturę topnienia

Metale nieżelazne dzielą się na metale ciężkie i metale lekkie. W grupie metali lekkich znajdują się te trudno topliwe, takie jak tytan, który topi się w temperaturze 1668˚C. Istnieje także kategoria metali łatwo topliwych, do grona których zalicza się magnez (topniejący w temperaturze 650˚C) oraz aluminium (topniejące w temperaturze 660˚C).

Natomiast metale ciężkie dzielą się na bardzo trudno topliwe, trudno topliwe i łatwo topliwe. Do pierwszej grupy należy molibden (2665˚C), tantal (2996˚C) i wolfram (3410˚C). W kategorii metali ciężkich trudno topliwych znajduje się z kolei cyrkon (1852˚C), kobalt (1445˚C), nikiel (1455˚C), miedź (1083˚C), pallad (1554˚C), srebro (960˚C), platyna (1773,5˚C) i złoto (1063 ˚C). DO metali ciężkich łatwo topliwych zalicza się: cynk (419,5˚C), kadm (320˚C), cynę (231,9˚C), ołów (327,4˚C) i bizmut (271,3˚C).

Przykładowe zastosowanie metali nieżelaznych

Poniżej sposoby wykorzystania poszczególnych metali nieżelaznych:

• miedź – rurki cienkościenne;
• aluminium – armatura łazienkowa i kuchenna;
• stopy aluminiowo-magnezowe – rury, gięte meble.

Najczęstsze problemy podczas spawania metali nieżelaznych

Usługi spawalnicze Zabrze, z uwagi na specyficzne właściwości metali nieżelaznych, mogą w wielu przypadkach okazać się problematyczne w realizacji. Do najpopularniejszych przyczyn tych niedogodności należą czynniki takie jak:

• duże przewodnictwo cieplne utrudniające topnienie metalu – można sobie z tym poradzić, na wstępie podgrzewając materiał;
• niska temperatura topnienia i wrzenia (w przypadku stopów takich jak cynk czy ołów);
• wydzielająca się podczas pracy para – może stanowić czynnik zagrażający zdrowiu spawacza.